Wat we doen en wellicht niet mag: een verslag van het Korsakov congres

 

Tijdens het Atlantcongres op 19 april sprak Cees Hertogh, hoofd UNO-VUmc  en hoogleraar Ouderengeneeskunde & Ethiek van de zorg bij het VUmc over dilemma’s bij de zorg aan mensen met het syndroom van Korsakov.

Met de titel ‘Wat we doen en wellicht niet mag’ kwamen er herkenbare voorbeelden uit de zaal: iemand een sigaret beloven om hem te motiveren, terwijl je weet dat roken ongezond is. Of iemand tegen zijn zin naar muziektherapie sturen omdat je weet dat hij er wél blij van wordt.

Professor Cees Hertogh vindt dit herkenbare voorbeelden die men kennelijk bewust op het netvlies heeft. “Dat getuigt van een morele sensitiviteit die je niet overal ziet.”

Cees gaat in op verschillende ethische benaderingen van dilemma’s in de praktijk van alledag. “Het gaat hier om een kwetsbare autonomie. Over de keuze: respecteren of interveniëren?” Hij verwijst naar het welkomstwoord door de bestuurder van Atlant, Thijs Houtappels. Die benadrukte duidelijk het begrip ‘ruimte’ uit de visie van zijn organisatie. Cees: “Op veel websites binnen de zorg vind je termen als ‘eigen regie’ en ‘zelfontplooiing’. Maar er is altijd een spanningsveld tussen ruimte geven en begrenzen. Als je met deze groep wilt werken, vraagt dat een specifieke professionaliteit. Want bij Korsakov-patiënten heb je te maken met een dubbele kwetsbaarheid: als iemand zeker weet dat hij niks mankeert, is het lastig zorgen. Bovendien confronteert zorgweigering je als zorgprofessional ook met je eigen kwetsbaarheid.”

Geïnteresseerd in de hele keynote van Professor Hertogh? Klik hier.